શું તમારા શહેરમાં પણ હવે કલાકો સુધી લાઈટ જશે ?

દેશમાં કોલસાનું સંકટ હજુ
ટળ્યું નથી. ઘણા કોલસાની ખાણોમાં ઉત્પાદન છેલ્લા 9 વર્ષની સરખામણીમાં હાલમાં સૌથી નીચા સ્તરે છે.
બીજી તરફ ઉનાળાની ઋતુમાં વીજળીનો વપરાશ વધી રહ્યો છે. કોરોના યુગમાંથી બહાર આવ્યા
પછી, ઉદ્યોગોને પણ તેમના ઉત્પાદનમાં વધારો કરવા અને ભૂતકાળમાં થયેલા
નુકસાનની ભરપાઈ કરવા માટે વધુ વીજળીની જરૂર છે. આ સ્થિતિમાં નિષ્ણાતોનું માનવું છે
કે દેશના ઘણા રાજ્યોમાં આ વખતે મોટા પાવર કટનો તબક્કો ફરી પાછો આવી શકે છે.

મળતી માહિતી મુજબ આંધ્રપ્રદેશ, કર્ણાટક, બિહાર, મધ્યપ્રદેશ, ઝારખંડ, પંજાબ, હરિયાણા, રાજસ્થાન, તેલંગાણા અને ઉત્તર
પ્રદેશમાં પાવર કટની પ્રક્રિયા શરૂ થઈ ગઈ છે. મહારાષ્ટ્ર, દેશનું સૌથી મોટું ઔદ્યોગિક રાજ્ય ફરજિયાત વીજ કાપ લાગુ કરવાની ટોચ પર પહોંચી ગયું છે. જ્યારે ગુજરાત અને તમિલનાડુ જેવા રાજ્યોએ તેમની ઊર્જા કંપનીઓને અન્ય
રાજ્યોમાંથી મોંઘા ભાવે વીજળી ખરીદવાની મંજૂરી આપી છે. જેથી પાવર કટ ટાળી શકાય.
તાજેતરના કેટલાક વિશ્લેષણ દર્શાવે છે કે માંગની સરખામણીમાં વીજળીના પુરવઠામાં 1.4% ની અછત છે. આ નવેમ્બર-2021ના 1%ના ઘટાડા કરતાં વધુ છે. યાદ કરો કે તે સમયે દેશમાં
કોલસાની તીવ્ર અછતનો સામનો કરવો પડ્યો હતો, જે દેશમાં ઊર્જા ઉત્પાદનનો
મુખ્ય સ્ત્રોત છે.

મહારાષ્ટ્રમાં વીજળીની માંગ
અને પુરવઠા વચ્ચે 2,500 મેગાવોટનું અંતર છે. આ પછી રાજ્યની વીજળી વિતરણ કંપની ગ્રામીણ અને શહેરી વિસ્તારોમાં સમાન રીતે
ફરજિયાત વીજ કાપ લાગુ કરી રહી છે. મહારાષ્ટ્રમાં હાલમાં 28,000 મેગાવોટ વીજળીની માંગ છે. જ્યારે ગત વર્ષે સમાન
સમયગાળામાં 4,000 મેગાવોટની માંગ હતી. આ પછી
પાવર કટનો પ્લાન સ્ટેટ એનર્જી રેગ્યુલેટરી કમિશનને મોકલવામાં આવ્યો છે. ત્યાંથી
મંજૂરી બાદ કપાત લાગુ થશે. આંધ્રપ્રદેશની સ્થિતિ
મહારાષ્ટ્ર જેવી જ છે. વીજળીની માંગ અને પુરવઠામાં 8.7%નો ઘટાડો છે. આ કારણે ઉદ્યોગોને પણ તેમની
જરૂરિયાતની સરખામણીમાં માત્ર 50% વીજળી મળી રહી છે. રાજ્યના અંતરિયાળ વિસ્તારોમાં કલાકો સુધી વીજકાપ
છે. જેનાથી નારાજ લોકો રસ્તા પર ઉતરી વિરોધ પ્રદર્શન કરી રહ્યા છે. જો કે તેમ છતાં મુખ્યમંત્રી જગન મોહન રેડ્ડીની સરકાર આ સ્થિતિને 'અસ્થાયી' ગણાવી રહી છે.

સરકારી આંકડા દર્શાવે છે કે
ઝારખંડ, બિહાર, હરિયાણા અને ઉત્તરાખંડમાં વીજળીની માંગની સરખામણીએ
પુરવઠામાં 3%નો ઘટાડો છે. કેન્દ્રીય
ઉર્જા મંત્રાલયનો અંદાજ છે કે માર્ચ-2023 સુધીમાં દેશનું કુલ ઉર્જા ઉત્પાદન 15.2% વધી શકે છે. જ્યારે તેની સરખામણીમાં માંગ છેલ્લા 38 વર્ષની સરખામણીએ વધુ ઝડપથી
વધી શકે છે.